امیر مؤمنان علیه السّلام فرمود. سخن تا وقتى که او را نگفتهاى در اختیار تو و در بند تو است ولى هنگامى که آن را گفتى تو در بند او هستى. بنا بر این همان طورى که طلا و نقره خود را حفظ میکنى زبانت را حفظ کن چه بسا ممکن است یک کلمه موجب سلب نعمت از تو بشود و چیزى را که نمیدانى مگو. که خداوند متعال فرائض و دستوراتى براى اعضاء و جوارحت مقرر فرموده که روز قیامت با بیان این دستورات بتو احتجاج نموده و تو را محاکمه مینماید. کسى که زبانش را بر خودش امیر و مسلط نماید خود را خوار و پست شمرده. کسى که پر حرف باشد خطا و اشتباهش زیاد خواهد شد و کسى که خطا و لغزشش زیاد باشد حیا و شرمش کم مىشود وآنکه حیائش کم گردد ورع (و پرهیزگاریش) کم شود و آنکس که ورع او کم شود دلش میمیرد و کسى که دلش بمیرد داخل آتش مىشود
وَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع الْکَلَامُ فِی وَثَاقِکَ مَا لَمْ تَتَکَلَّمْ بِهِ فَإِذَا تَکَلَّمْتَ بِهِ صِرْتَ فِی وَثَاقِهِ فَاخْزُنْ لِسَانَکَ کَمَا تَخْزُنُ ذَهَبَکَ وَ وَرِقَکَ فَرُبَّ کَلِمَةٍ سَلَبَتْ نِعْمَةً وَ لَا تَقُلْ مَا لَا تَعْلَمُ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ قَدْ فَرَضَ عَلَى جَوَارِحِکَ کُلِّهَا فَرَائِضَ یَحْتَجُّ بِهَا عَلَیْکَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَهُ وَ مَنْ کَثُرَ کَلَامُهُ کَثُرَ خَطَاؤُهُ وَ مَنْ کَثُرَ خَطَاؤُهُ قَلَّ حَیَاؤُهُ وَ مَنْ قَلَّ حَیَاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ وَ مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ مَاتَ قَلْبُهُ وَ مَنْ مَاتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النَّار
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج68، ص: 286