جابر جعفى گوید امام باقر علیه السّلام مىفرمود: یا جابر آیا کسى تنها باینکه بگوید خاندان پیغمبر را دوست دارم دلخوش بوده و خود را از پیروان ما مىپندارند بخدا سوگند پیروان ما کسانی هستند که از خدا بترسند و فرمانبرى او را پیشه خود قرار دهند و آنها به فروتنى و ترس از خداوند و امانتدارى و زیادى یاد خدا کردن و روزه و نماز بجاى آوردن و نیکى به پدر و مادر کردن و رسیدگى به همسایگان درویش و وام داران و یتیمان نمودن و راستگوئى و کتاب خدا خواندن و زبان از عیوب مردم باز داشتن شناخته مىشوند و اینان امینان ملت خود هستند جابر عرض کرد اى پسر پیغمبر ما کسى را باین رفتار و کردار نمىشناسیم فرمود یا جابر از راه بدر مرو و کجفهمى مکن آیا براى مرد همین بس است که بگوید على علیه السّلام را دوست دارم و نزدیکى به او را مىجویم اگر او بگوید پیغمبر خدا را که از على علیه السّلام والامقامتر است دوست دارم و روش زندگانى او را سرمشق خود قرار ندهد و کارهاى او را پیروى ننماید این دوستى هیچ بهره براى او نخواهد داشت از خدا بپرهیزید و آنچه را که خدا فرمان داده بکار بندید بین خداوند و آفریدگانش خویشى نیست دوستدارترین و پرارجترین مردم بنزد پروردگار پرهیزکارترین آنها است همان کسى که از کارهاى پیشوایان دین پیروى مىنماید، یا جابر بنده بخداوند جز بفرمانبرى از او نزدیک نخواهد شد، تنها بگفتن اینکه با مائید از آتش رهائى نخواهید یافت و بر خداوند حجتى ندارید هر که فرمانبر خدا باشد او دوست ما و با ما است و کسى که فرمان خدا را نبرد دشمن ما است و دوستى ما جز با کار درست و پرهیزکارى بدست نمىآید.
أَبِی رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنِی عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ السَّعْدَآبَادِیُّ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِیِّ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع یَا جَابِرُ [أَ یَکْتَفِی مَنِ اتَّخَذَ التَّشَیُّعَ- أَنْ یَقُولَ بِحُبِّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ فَوَ اللَّهِ مَا شِیعَتُنَا إِلَّا مَنِ اتَّقَى اللَّهَ وَ أَطَاعَهُ وَ مَا کَانُوا یُعْرَفُونَ إِلَّا بِالتَّوَاضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ وَ کَثْرَةِ ذِکْرِ اللَّهِ وَ الصَّوْمِ وَ الصَّلَاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوَالِدَیْنِ وَ التَّعَهُّدِ لِلْجِیرَانِ مِنَ الْفُقَرَاءِ وَ أَهْلِ الْمَسْکَنَةِ وَ الْغَارِمِینَ وَ الْأَیْتَامِ وَ صِدْقِ الْحَدِیثِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ وَ کَفِّ الْأَلْسُنِ عَنِ النَّاسِ إِلَّا مِنْ خَیْرٍ وَ کَانُوا أُمَنَاءَ عَشَائِرِهِمْ فِی الْأَشْیَاءِ قَالَ جَابِرٌ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا نَعْرِفُ أَحَداً بِهَذِهِ الصِّفَةِ فَقَالَ لِی یَا جَابِرُ لَا تَذْهَبَنَّ بِکَ الْمَذَاهِبُ حَسْبُ الرَّجُلِ أَنْ یَقُولَ أُحِبُّ عَلِیّاً صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ وَ أَتَوَلَّاهُ فَلَوْ قَالَ إِنِّی أُحِبُّ رَسُولَ اللَّهِ ص وَ رَسُولُ اللَّهِ خَیْرٌ مِنْ عَلِیٍّ ثُمَّ لَا یَتَّبِعُ سِیرَتَهُ وَ لَا یَعْمَلُ بِسُنَّتِهِ مَا نَفَعَهُ حُبُّهُ إِیَّاهُ شَیْئاً فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْمَلُوا لِمَا عِنْدَ اللَّهِ لَیْسَ بَیْنَ اللَّهِ وَ بَیْنَ أَحَدٍ قَرَابَةٌ أَحَبُّ الْعِبَادِ إِلَى اللَّهِ وَ أَکْرَمُهُمْ عَلَیْهِ أَتْقَاهُمْ لَهُ وَ أَعْمَلُهُمْ بِطَاعَتِهِ یَا جَابِرُ مَا یَتَقَرَّبُ الْعَبْدُ إِلَى اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى إِلَّا بِالطَّاعَةِ مَا مَعَنَا بَرَاءَةٌ مِنَ النَّارِ وَ لَا عَلَى اللَّهِ لِأَحَدٍ مِنْکُمْ حُجَّةٌ مَنْ کَانَ لِلَّهِ مُطِیعاً فَهُوَ لَنَا وَلِیٌّ وَ مَنْ کَانَ لِلَّهِ عَاصِیاً فَهُوَ لَنَا عَدُوٌّ وَ لَا تُنَالُ وَلَایَتُنَا إِلَّا بِالْعَمَلِ وَ الْوَرَع
صفات الشیعة، ص: 12