امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
خداوند متعال به آدم وحى کرد: من به زودى همه نیکیها را براى تو در چهار چیز جمع خواهم کرد. آدم گفت: خداوندا، آن چهار چیز کدامند؟
خداوند فرمود: یکى از آنها مربوط به من و دیگرى مربوط به خودت و سومى هم مربوط به من و تو است و چهارمى هم مربوط به تو و مردم مىباشد.
آدم عرض کرد: خداوندا، آنها را برایم توضیح بده تا بدانم.
خداوند متعال فرمود: آنچه که مربوط به من مىباشد، این است که به من عبادت کنى و چیزى را برایم شریک قرار ندهى. اما آنچه که مربوط به تو است، این است که من پاداش هر عمل نیک تو را بیش از میزان استحقاقش مىدهم. و آنچه که مربوط به من و تو مىباشد، این است که تو دعا کنى من هم اجابت نمایم. و آخرى که میان تو و مردم مىباشد، این است که نسبت به مردم همان رفتارى را بکنى که مىخواهى دیگران در باره تو بکنند.
و عن محمّد بن یحیى عن أحمد بن محمّد بن عیسى عن محمّد بن سنان عن یوسف بن عمران عن یعقوب بن شعیب عن أبی عبد اللَّه علیه السلام قال: أوحى اللَّه عزّ و جلّ إلى آدم: إنّی سأجمع لک الخیر کلّه فی أربع کلمات، قال: یا ربّ و ما هنّ؟
قال: واحدة لی، و واحدة لک، و واحدة فیما بینی و بینک، و واحدة فیما بینک و بین الناس، قال: یا ربّ، بینهنّ لی حتّى أعلمهنّ. قال: أمّا التی لی فتعبدنی لا تُشْرِکْ بِی شَیْئاً، و أمّا التی لک فاجزیک بعملک أحوج ما تکون إلیه، و أمّا التی بینی و بینک فعلیک الدعاء و علیّ الإجابة، و أمّا التی بینک و بین الناس فترضى للناس ما ترضى لنفسک.
الجواهر السنیة-کلیات حدیث قدسى، ص: 19