حضرت صادق علیه السّلام فرمود: که رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمود: خداى عز و جل از صاحب خوى بد توبه نخواسته، عرض شد: اى رسول خدا این چگونه باشد؟ فرمود: بجهت اینکه هر گاه از گناهى توبه کند در گناه بزرگترى افتد.
شرح- مجلسى علیه الرحمة در شرح حدیث گوید: که خوى بد صاحب خود را از توبه جلوگیرى کند و اگر توبه نیز کند از باقى ماندن بر آن ممانعت کند تا بدان جا که اگر از گناهى توبه کند در گناه بزرگترى افتد، زیرا این خوى اگر معالجه نشود روز بروز بزرگتر و شدیدتر گردد، پس گناه بعدى بزرگتر از اولى است، و خلاصى از آن فقط بمعالجه علمى و عملى آن حاصل گردد.
اصول کافى-ترجمه مصطفوى، ج4، ص: 11
عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ النَّبِیُّ ص أَبَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِصَاحِبِ الْخُلُقِ السَّیِّئِ بِالتَّوْبَةِ قِیلَ وَ کَیْفَ ذَاکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ لِأَنَّهُ إِذَا تَابَ مِنْ ذَنْبٍ وَقَعَ فِی ذَنْبٍ أَعْظَمَ مِنْه
الکافی، ج2، ص: 321